Back Imbolc AST Imbolc Breton Imbolc Catalan Imbolc Czech Imbolc Welsh Imbolg German İmbolk DIQ Ίμπολκ Greek Imbolc English Imbolko Esperanto
Imbolc (Iers-Gaelies: [ɪˈmˠɔlˠɡ]), soms ook Oimelc, ook genoem Sint Brigid-dag (Iers-Gaelies: Lá Fhéile Bríde; Skots-Gaelies: Là Fhèill Brìghde; Manx-Gaelies: Laa'l Breeshey), is een van die belangrikste feesdae van die tradisionele Keltiese kalender wat op 1 Februarie gevier word. Dit is die tradisionele Keltiese Lentefees wat in die middel van die tyd tussen die Noordelike Halfrond se Wintersonstilstand en die Dag-en-Nagewening van die lente plaasvind. Die feesdag is gewy aan die godin Brigid (dikwels ook Brighid, Bride of Brigit) wat in die Christelike tydperk as 'n heilige vereer is.
Die Ierse benaming het sy etimologiese oorsprong in die Gaeliese term vir "in die buik" (i mbolg), maar is later herinterpreteer as "ooimelk" (gewoonlik word die eerste lammers op hierdie tydstip gebore) en was sodoende 'n simboliese verwysing na die nuwe lewenskrag wat met die lente geassosieer word. Die begin van Februarie was ook die tyd wanneer die voedselvoorrade van die winter byna opgebruik was. Dit was dus uiters belangrik om sekere religieuse rituele te beoefen wat 'n goeie oes in die laatsomer help verseker het.
Net soos by ander Keltiese feeste het die aansteek van feesvure 'n sentrale rol by die vierings gespeel aangesien Brigid die Keltiese Godin van vuur, heilkunde en vrugbaarheid was. Die vuur was 'n simbool vir die son wat oor die volgende maande sy krag herwin het. Toe die Rooms-Katolieke Kerk die Keltiese Imbolc tot die Christelike fees Marialigmis op 2 Februarie verander het, is kerse steeds aangesteek om die simboliese reining van die Jonkvrou Maria te vier. Gelowiges het ook kerse aangesteek by die prosessies wat op 2 Februarie plaasgevind het.